ÇOCUKLARDA AYRILIK ANKSİYETESİ
Yaşamının ilk yılında bebeğin psikososyal görevi güvenmeyi öğrenmektir. Bakım veren kişi ile bebek arasında doğan güven duygusu insanın ileri ki zamanlar da kuracağı kişiler arası ilişkilerini temelden etkilemektedir.
Bowlby’e göre bağlanma, bebeğin doğumundan itibaren yaşayabilmesi için tüm ihtiyaçlarının bir yetişkin tarafından karşılanması sonucunda oluşan bağdır. Bağlanmanın özellikleri, anne ve bebeğin erken dönemdeki ilişkisi tarafından belirlenir. İlk temel ilişki olan bağlanma ilişkisinin, sonraki yaşam dönemlerindeki davranışlar için belirleyici etmen olduğu kabul görmektedir. (Kara,2020).
Bebeklik ve erken çocukluk döneminde gelişimsel olarak görülen Ayrılık anksiyetesi bebeklik döneminde bakım verenden ayrılmakla karakterize olarak 7-12 ay arasında başlar 9-18 ay arasında pik yapar ve 2,5 yaşlarında sona erer. Ayrılık anksiyetesi erken ve sık görülen anksiyetelerden biridir ve ortalama başlangıç yaşı 7’dir. Ayrılık anksiyetesi çocukların yaklaşık %4’ünde görülür. (Üstün,2021).
Çocuk gelişiminin bir parçası olan ayrılık kaygısı ise bir çocuğun temel bağlanma figüründen ayrılmaya gösterdiği bir tepkidir. Çocuğun 18-24 aylarında nesne sürekliliğin gelişimiyle ayrılık kaygısı azalır.
Ayrılık anksiyetesi bebeklik ve erken çocukluk döneminde normal gelişimsel özellik olarak görülebilirken okul çağı çocuklarında ve ergenlerde gelişimsel döneme uygun olmayan, yüksek miktarda kaygı ile pek çok alanda işlevselliği etkileyebilmektedir.
DSM-5’e göre tanı alabilmesi için bu durumun çocuklarda en az 4 haftadır, yetişkinlerde ise en az 6 aydır devam ediyor olması gerekmektedir.
-Evden ya da bağlandığı başlıca kişilerden ayrılacak gibi olduğunda ya da ayrıldığında hep aşırı tasalanma.
– Bağlandığı başlıca kişileri yitireceği ya da bu kişilerin başına hastalık, yaralanma, yıkım, ölüm gibi kötü bir olay geleceğiyle ilgili olarak, sürekli bir biçimde, aşırı tasalanma.
– Ayrılma korkusundan ötürü okula, işe ya da başka bir yere gitmek için dışarı çıkmayı, evden uzaklaşmayı hiç istememe ya da buna karşı koyma.
– Evde ya da başka ortamlarda tek başına kalmaktan ya da bağlandığı başlıca kişilerle birlikte olmamaktan, sürekli bir biçimde, aşırı korku duyma ya da bu konuda isteksizlik gösterme.
– Evinin dışında ya da bağlandığı başlıca kişilerden biri yanında olmadan uyuma konusunda isteksizlik gösterme ya da buna karşı koyma.
– Yineleyici bir biçimde, ayrılma konusunu da içeren karabasanlar görme . (Kring vd.,2017).
Yukardaki maddelerden en az 3 maddenin olduğunu düşünüyorsanız çocukta ayrılık anksiyetesi olduğundan bahsedilebilir.
REFERANSLAR
Kring, A. M., Johnson, S. L., Davison, G., Neale, J. (2017). Anormal Psikolojisi/Psikopatoloji. İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık.
Üstün, S. (2021). SEPERASYON ANKSİYETESİ OLAN ÇOCUKLARIN VE ANNELERİNİN PLAZMA OKSİTOSİN DÜZEYLERİ VE TEDAVİ SONRASI ANKSİYETEDEKİ DEĞİŞİMLE İLİŞKİSİNİN İNCELENMESI. İstanbul Ünversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk Hastalıkları Anabilim Dalı. İstanbul.
Kara, İ. (2020). AYRILMA ANKSİYETESİ BOZUKLUĞU OLAN ÇOCUKLARIN ANNELERİNDEKİ AYRILMA ANKSİYETESİ BOZUKLUĞU YAYGINLIĞI. Koceli Ünversitesi, Tıp Fakültesi, Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı. Kocaeli.
Related Posts
Antisosyal Kişilik Bozukluğu
Bireylerde kişilik bozukluğu yaşamlarının birçok alanında çevreleri ve diğer...
MUNCHAUSEN SENDROMU
Munchausen sendromu, Asher tarafından 1951 yılında hastanelerarası dolaşarak ve...
ALKOLİZM VE GENETİK
Alkol tüketiminin en büyük zararı bağımlılığa neden olmasıdır. Bağımlılığın...
Othello Sendromu
Freud, kıskançlığın, ‘’normal olarak tanımlanabilecek, keder gibi duygulanımsal...